رباط عباس آباد در ميانه دشتي وسيع بفاصله 26 كيلومتري شمال غربي شهر تايباد و بر كناره راه قديمي اين شهر به تربت جام واقع شده است. اين بنا در زمان آباداني و رونق خود از جمله كاروانسراهاي معتبر خراسان محسوب مي گرديد كه به دليل فضاهاي متعدد و دارا بودن امكانات رفاهي از اهميت خاصي برخوردار بوده و در سفرنامه‌ها و متون تاريخي از آن ياد شده است. طرفين ورودي رباط مزين به قابچه است. وجود عنصر دفاعي بنام «سنگ انداز» در بخش فوقاني ومحل تير كش در دربلای درورودی حاكي از امنيت اين بنا مي باشد.
رباط عباس آباد مشتمل بر دو حياط است و بر پيرامون آن‌ها، ايوان، ايوانچه، اتاقك‌ها و آب انبار وجود دارد كه آب آن از قنات و باران تأمين مي شده است. شواهد معماري بنا نشان مي دهد بخش مسكوني و قسمتي كه براي احشام در نظر گرفته شده از يكديگر جدا بوده است. همچنين بخش مسكوني داراي نقشه‌اي چهار ايواني بوده و اتاقك‌هاي آن به اندازه‌هاي متفاوت ساخته شده است. فضاهاي داخلي اتاقك‌ها بسيار ساده و منحصر به طاقچه و طاقنما مي باشد و پوشش سقف آن نيز بصورت چهار ترك ايجاد شده است. تعدادي از اتاق‌ها بوسيله درگاه با هم ارتباط داشته و پنجره‌هاي كوچكي براي تأمين نور فضاي داخلي در آن‌ها تعبيه شده است. رباط عباس آباد از يادگاري هاي معماري دوره صفويه در خراسان است.
.jpg)